کد مطلب:108986 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:113
[صفحه 179] خطبه التعریف ستایش خدائی را سزا است كه پیشی نگرفت بر او حال بر حالی تا باشد اول پیش از آنكه باشد آخر و باشد ظاهر پیش از آنكه باشد پنهان هر نامیده شده بیگانگی غیر از او اندك است و هر عزیز غیر از او خوار است و هر توانا جز او ناتوان است هر مالك جز او مملوك است و هر عالم جز او یاد گیرنده است و هر توانا جز او توانا می شود (گاهی) عاجز می شود (گاهی) و هر شنونده جز او كر می شود از صداهای نرم و آهسته و كر می كند او را آوازهای بلند و می رود از او آنچه دور شده از آن و هر بینا غیر او نابینا می شود از پنهانی رنگها و لطیف جسمها (مانند هوا) و هر ظاهر غیر او آشكار است و هر باطن غیر او پنهان است نیافرید آنچه را كه آفرید برای تقویت سلطنتی و نه برای ترسیدن از پیشامدهای روزگار نه برای یاری خواستن بر همتای برجهنده و نه برای دفع شریك غلبه كننده و نه برای دفع ضد پیروزی جوینده ولیكن مخلوقاتی هستند پرورده شدگانی و بندگانی هستند ذلیل شدگان حلول نكرد در چیزها تا گفته شود او در آنهاست و دور نشد از آنها تا گفته شود او از آنها جدا است مانده نگردانید او را آفرینش آنچه آفرید و نه اصلاح حال آنچه آفرید و بازنداشت او را ناتوانی ا ز آنچه آفرید و راه نیافت بر او شبهه ای در آنچه حكم كرد و اندازه نمود بلكه حكمی است استوار و علمی است محكم و امریست ثابت او آرزو داشته شده است با كیفر ترسیده شده است با نعمتها
صفحه 179.